یابن الحسن ! مولای من !
امروز، خورشید مهربان تر از همیشه بیدار می شود.
روز از شانه های تو آغاز می شود
تا جهان، بزرگی ات را ببیند؛
چون بزرگی ابراهیم خلیل علیه السلام
در برابر بتانی که فرو ریختند.
ملکوت را در دست هایت به تماشا می گذارند
تا رسولان بی رسالت دنیازده، ب
هشت را پیچیده در قنوتت به تماشا بنشینند.
جهان، خلاصه ای از لبخند توست
که امامتت را تمام آبشارها قیام می کنند
و جنگل ها قامت می بندند.
بزرگی؛ چون پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله .
بزرگی؛ چون وحی،
چون پدرانت ردای پیامبر صلی الله علیه و آله
بر دوشت آواز عدالت سر می دهد
و شمشیر سرْ شکافته پدر بزرگوارت علی علیه السلام ،
در دست هایت مشق عشق می کند.
چشم هایت بوی مهربانی زهرا علیهاالسلام می دهد.
امروز، روز بزرگی توست؛
بزرگی تو بزرگ تر از تمام پیامبران است.
بزرگی تو سال ها خواهد بود؛
بزرگی تو از ازل آغاز شده و با ابدیت به پایان می رسد.
خدا از امروز، تو را بزرگ تر از هر کسی می خواهد.
امروز از آن توست؛ مثل تمام فرداهای نیامده،
مثل تمام دیروزها، مثل تمام روزها،
هفته ها، ماه ها و سال ها.
تمام فصل های سال،
نامت را از بر کرده اند؛
مثل تمام درخت ها و آب ها
امروز روز ولایتعهدی تو
روز آغاز امامت تو
روز زعامت تو
برجان و جهان و مافیهاست
آقای من !
با عاشقانه ترین نوا
و از صمیم دل و ازعمق جان می گویم :
آغاز خلافت و امامتت مبارک .
نوشته شده در دوشنبه 91 بهمن 2ساعت
ساعت 1:36 عصر توسط محمدی فر|
نظر بدهید